XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

IZAR.- Ta?
KAPI.- Paradisu baten gizara itxuratutako jatetxe bat zan.

IZAR.- Korta edo ukullua baiño obea.

KAPI.- Emakumeak emakume ederrak, gazteak, liraiñak, yazekoenetan aukeratuak, sortu lez, narru gorrian, billoitz billoitzik etorten yakuzan janaririk atsegiñenak eskintzen, euren mamiñen ikutuekaz gure gorputsak berotuten.

IZAR.- Ta?
KAPI.- Nire emazteagaz gogoratu nitzan. Eta nire alabarekin.

IZAR.- Ta zer?
KAPI.- Iñori eskiñita negoala eta saldu ezin neikian gizona nitzala pentsaten igaro neban jatordua.

IZAR.- Lengoak aztuta? Eta zer?.

KAPI.- Nire alabea sekula ez nebala alako toki batera diruz salduko, zin egin neban.

IZAR.- Diruz?
KAPI.- Anka bidun animalien sentzunez eta buruz jokatu neban.

IZAR.- Orrekin ez diñostazu ezer.

KAPI.- Ez?
IZAR.- Kontzientzia eta sentimentuak bi dira.

KAPI.- Alkarri lotuta.

IZAR.- Eta sakonera jo ezkero....

Bear ba da, zure nortasunaren, zure nortasun bildurtiaren jostallu lez jokatu zendun.

Ez zure sentimentuen indarrez, ingurukoen, ingurukoen zer-esan eta bildurrez baiño.

KAPI.- Beraz ni... ez naz ni.

IZAR.- Segurutik ez.

KAPI.- Parkatu. Aspertu naiz.

Barkoan, kapitan lez, sayatuko naiz ibillaldi atsegiña eskintzen.

Eta ingurukoen lotsa barik.

IZAR.- Ez neban nai onetara eldu.

Nik nai dodana... Konturatu zaitez.

Ez gara sustraitik asi.

Gaitz da benetan be.

KAPI.- Zu eta ni zimelegi gara sustrai barriak botateko.

(Asarre joaten da).

IZAR.- Kapi! Kapi!.

IZAR bakarrik
IZAR.- (Minduta).

Zegaitik agertu ete naz ain gordin eta ain zital?.

Zegaitik ain ume ta ain argal, eta ain sentzunbako?.